05/02/2025
Ford Ka, mały samochód miejski produkowany przez Ford Motor Company, zadebiutował w 1996 roku i szybko zdobył popularność dzięki swojemu charakterystycznemu wyglądowi i przystępnej cenie. Początkowo klasyfikowany jako samochód miejski, w późniejszych latach ewoluował w subkompaktowy model. Historia tego modelu jest bogata i pełna ciekawostek, a jego wpływ na rynek motoryzacyjny jest niezaprzeczalny.
Początki i pierwsza generacja Forda Ka (1996-2008)
Ford Ka pierwszej generacji został zaprezentowany światu 11 września 1996 roku jako odpowiedź Forda na zapotrzebowanie na mały i ekonomiczny samochód miejski. Projekt, oznaczony kodem BE146, bazował na platformie Forda Fiesta Mk3, jednak charakteryzował się całkowicie nową stylistyką zewnętrzną. Design czerpał inspirację z konceptu Ghia Saetta, roadstera zaprojektowanego przez Filippo Sapino. Od konceptu do wersji produkcyjnej Ka przeszedł z niewielkimi zmianami, zachowując swój unikalny i odważny charakter.
Charakterystyczne, jednoczęściowe, formowane zderzaki i nadkola nie tylko nadawały autu oryginalnego wyglądu, ale również zwiększały jego trwałość i ułatwiały naprawy. Produkcja odbywała się na linii montażowej Fiesty w Walencji, co pozwoliło na minimalizację kosztów inwestycyjnych. Głównym inżynierem programu był Kevin O’Neill, a projektantem nadwozia Chris Svensson.
W momencie premiery, design New Edge, nadzorowany przez Jacka Telnacka i Claude Lobo, wywołał mieszane reakcje. Jednak, obok kontrowersyjnej stylistyki, Ka, podobnie jak Fiesta i Puma, zyskał uznanie w prasie motoryzacyjnej za swoje właściwości jezdne. Dzięki ustawieniom zawieszenia i układu kierowniczego, opracowanym pod nadzorem Richarda Parry-Jonesa, Ka oferował pewne prowadzenie w zakrętach i wysoki poziom przyczepności.
Początkowo Ka był dostępny jako jeden model z opcjami wyposażenia, takimi jak klimatyzacja, wspomaganie kierownicy, regulacja wysokości fotela kierowcy, regulowany tylny fotel z zagłówkami, poduszka powietrzna pasażera, centralny zamek i elektryczne szyby. W styczniu 1997 roku dodano opcję systemu ABS.
Główną wadą pierwszego Ka był silnik Endura-E o pojemności 1300 cm³, wywodzący się z jednostki Valencia. Mimo swojej przestarzałej konstrukcji, zapewniał wystarczający moment obrotowy do komfortowej jazdy. W 2002 roku silnik Endura-E został zastąpiony nowocześniejszym silnikiem Duratec, co przyniosło poprawę efektywności paliwowej i kultury pracy.
Silniki Endura-E (specyfikacja):
- 998 cm³ (Brazylia): Moc 53 KM (5250 obr./min), moment obrotowy 77,2 Nm (4000 obr./min)
- 1297 cm³: Moc 60 KM (5000 obr./min), moment obrotowy 104,0 Nm (3500 obr./min)
Przez pierwsze trzy lata produkcji wszystkie modele Ka miały czarne, plastikowe zderzaki. W 1999 roku wprowadzono zderzaki w kolorze nadwozia, odpowiadając na preferencje klientów.
Ka okazał się bardzo dochodowy dla Forda, pomimo niskiej ceny sprzedaży, głównie dzięki niskim kosztom rozwoju. W Wielkiej Brytanii Ka był najlepiej sprzedającym się samochodem w swojej klasie przez wiele lat, zdobywając około 20% udziału w rynku samochodów miejskich.
StreetKa i SportKa - sportowe oblicza Forda Ka
W 2003 roku gama modelowa Ka została rozszerzona o wersje SportKa i StreetKa. SportKa charakteryzował się sportowym pakietem stylistycznym, poszerzonym rozstawem kół, usztywnionym zawieszeniem i 16-calowymi felgami. Oba modele otrzymały poszerzone zderzaki z integralnymi światłami przeciwmgielnymi.
StreetKa, wersja kabriolet, została zaprojektowana i zbudowana przez Pininfarina we Włoszech. Wszystkie egzemplarze StreetKa posiadają progi z napisem "Pininfarina". StreetKa cechował się wyższą jakością wykonania niż standardowy Ka, z lepszym zabezpieczeniem antykorozyjnym. Dostępny był w dwóch wersjach wyposażenia: Basic i Luxury. Wersja Luxury oferowała m.in. skórzane fotele, podgrzewane siedzenia i klimatyzację.
Zarówno StreetKa, jak i SportKa otrzymały silnik Duratec 1.6 l o mocy 95 KM. SportKa wyróżniała się zaskakującą kampanią reklamową "The Ka's Evil Twin", która przełamywała stereotyp "uroczego" designu Ka.
Druga i trzecia generacja Forda Ka
Druga generacja Forda Ka zadebiutowała w 2008 roku. Produkcja odbywała się w Tychach w Polsce, we współpracy z Fiatem. Trzecia generacja została wprowadzona w 2016 roku i była dostępna jako pięciodrzwiowy hatchback i czterodrzwiowy sedan. Początkowo dostępna tylko w Brazylii, później trafiła na rynki Indii, Włoch, Meksyku, Hiszpanii, RPA, Argentyny i Polski.
Sprzedaż Forda Ka w Europie zakończyła się w 2020 roku, a w 2021 roku zakończono produkcję w Brazylii.
Ford Ka w motorsporcie
W 1998 roku powstały rajdowe mistrzostwa Forda Ka (Ford Ka Rally Cup). Okazały się one jednymi z najpopularniejszych juniorskich mistrzostw rajdowych w Wielkiej Brytanii i Irlandii. Ford przygotował również wersję Rally Ka, zbudowaną przez Ford Motorsport, jako pojazd entry-level do rywalizacji w serii one-make.
Podsumowanie
Ford Ka, mimo swoich kompaktowych rozmiarów, zapisał się w historii motoryzacji jako samochód z charakterem. Jego unikalny design, zwrotność i przystępna cena sprawiły, że stał się popularnym wyborem w miastach na całym świecie. Od pierwszej generacji, przez sportowe wersje StreetKa i SportKa, po kolejne generacje, Ford Ka pozostaje ikoną miejskiego samochodu.
Najczęściej zadawane pytania (FAQ)
- Kiedy rozpoczęto produkcję Forda Ka pierwszej generacji?
Produkcję rozpoczęto w 1996 roku.
- Gdzie produkowano Forda Ka drugiej generacji?
Produkcja odbywała się w Tychach w Polsce.
- Jakie wersje nadwozia miał Ford Ka pierwszej generacji?
Pierwsza generacja była dostępna jako trzydrzwiowy hatchback, a także jako dwudrzwiowy kabriolet (StreetKa) i sportowy hatchback (SportKa).
- Jakie silniki były dostępne w Fordzie Ka pierwszej generacji?
Początkowo dostępny był silnik Endura-E 1.3 l, a później wprowadzono silnik Duratec.
- Czym wyróżniały się wersje StreetKa i SportKa?
StreetKa był kabrioletem zaprojektowanym przez Pininfarina, a SportKa wyróżniał się sportowym wyglądem i mocniejszym silnikiem 1.6 l.
Jeśli chcesz poznać inne artykuły podobne do Ford Ka: Mały samochód z charakterem i bogatą historią, możesz odwiedzić kategorię HVAC.